48- طقوس 7مارس (6)
=====
ازاى يكون اخر سكتى ..فراق
وكأن بينى وبين الصبر سباق
رغم انى باموت مع كل حرف
وكل فكره تقولى خف
وانى مش قد البعاد
حبك كان ليه احلى زاد
تهت فى الدنيا الغريبة
وفى كل البلاد
واعمل ناسيكى
والتقيكى كل ليلة فى الميعاد
لما احلم بدنيا حلوه
وافتكر اي غنوه
انى ليكى وان حبك هو...هو
كلمة بحبك كان نغمها يدينى قوه
مش ح اقول واحشانى
وان بعدك مفيش حد تانى
يكفى ان ضحكتى تاهت من زمانى
يكفى حزنى اللى سكن جوا روحى
وفى كل حرف من لسانى
يكفى ان القمر عرف مكانى
والنجوم سهرتنى . والحياة حيرتنى
والامانى مختفيه
كل ما تكبر مشاكلى
اجرى ع الذكرى اللى شكلى
افتكر احلاها ذكرى
يوم ما كات ايدك ايديه
وانتى املى واحلى شىء ليه
الصبر كان محتاج عنيكى
والالم مهما يكبر يسال عليكى
تداوى اصعبها حرقه
وتخففى من مر فرقه
اعذرينى
كنتى حلم كبير وعيله
وانا ما باليد حيله
خدتى عمرى معاكى كله
لما انام مش ح احلم بغيره
واخده منى كل طيره
وكل زهره
بس اقول لك مهما بكره
هزنا ودمر كل فكره
احفظى عنى الوصية
انتى كنتى اغلى هديه
كنا لسه بنسجل امانينا على ورق الشجر
ونكتب اسامينا فى كتاب القمر
نزرع غيطان الشوق
باحلام مش زى احلام البشر
كنا لسه ح نطل ع الدنيا
ونضحك كما العصفور اللى راجع م السفر
بس ليه الريح هدمت عشتا
وكتبت لنا اسوء خبر
=============محمد عبد المقصود داود
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق